Każdy mały człowiek przechodzi czasami trudny okres. Dorośli mówią wtedy, że dziecko się buntuje, testuje granice, próbuje wejść na głowę lub, że jest po prostu niegrzeczne. Zaniepokojeni rodzice szukając przyczyn często obwiniają się nawzajem.
Prawda jest jednak taka, że na zachowanie dzieci w równym stopniu wpływają:
# etapy rozwojowe
# predyspozycje osobowościowe dziecka, szczególnie temperament
#metody wychowawcze
Okresy względnej równowagi i nierównowagi są bardzo potrzebne do prawidłowego rozwoju dziecka. Każda równowaga musi się załamać i okresowo przejść w nierównowagę, po to, by dziecko osiągnęło kolejny etap rozwoju. Ważne jest, by akceptować obydwie skrajności, jako konieczne składniki rozwoju i nie obwiniać za nie nikogo.
Co zatem robić, kiedy nasz maluch właśnie wpadł w okres nierównowagi, a my nie chcemy dopuścić do sytuacji,w której dziecko gwałtownie stawia opór?
1. Zawsze informuj dziecko, co się za chwilę wydarzy. Wyrób w sobie nawyk mówienia co będziecie robić. Operuj konkretami. Uszanuj to, że nikt nie lubi nagłego przerywania czynności.
2. Zaakceptuj jego wszystkie emocje. Nie ma dobrych i złych emocji. Wszystkie są do czegoś potrzebne. Te trudne informują nas o tym, że jakieś potrzeby nie zostały zaspokojone.
3. Nie używaj słowa NIE. Zostaw je na wyjątkowe okazje, bo tylko wtedy będzie mieć wyjątkowe znaczenie.
4. Alternatywa - zaproponuj ograniczony wybór.
5. Odwróć uwagę. Ta technika sprawdza się szczególnie w przypadku bardzo małych dzieci.
6. Baw się tam, gdzie mogą pojawić się trudności. Zainicjuj jakąś zabawę. Nie obawiaj się włożonego w nią wydatku energetycznego. Będzie on zapewne mniejszy, niż uspokajanie krzyczącego dziecka.
7. Przewiduj trudne sytuacje. Oczywiście nie wszystkie się da przewidzieć, ale te związane z głodem, zmęczeniem warto mieć na uwadze.
8. Słuchaj, co do Ciebie mówi Twoje dziecko. Nie atakuj go w sposób autorytarny, tylko nawiąż dialog.
Jeśli twoje dziecko złości się i bywa agresywne,
a Ty nie wiesz, jak sobie z tym radzić,
zadzwoń i umów się na konsultację.
